نيكولاي شاپوشنيكوو از مركز پرواز فضائي گودارد ناسا مي گويد” اين سياهچاله واقعا يك ركورد محسوب مي شود. سالهاست كه دانشمندان قصد دارند تا كوچكترين اندازه ممكن يك ساهچاله را كشف كنند و اين سياهچاله كوچك يك قدم به سوي پاسخ به اين سئوال است.”

دانشمندان اين سياهچاله را در سامانه اي واقع در صورت فلكي آتشدان (Ara) در كهكشان راه شيري كشف كردند. آنها مي گويند كه اين سياهچاله احتمالا قوي تر از سياهچاله هاي بزرگتر موجود در مركز كهكشانها است.

شاپوشنيكوو مي گويد اگر فردي زياد به اين سياهچاله نزديك شود ، گرانش آن باعث كشيده شدن بدن وي تبديل آن به ماكاروني مي شود. اين سياهچاله زماني بوجود آمد كه يك ستاره با از دست دادن سوخت در اثر گرانش ناشي ازجاذبه خود دچار رمبش شد.

شاپوشنيكوو و همكاران وي در مركز پرواز فضائي با استفاده از ماهواره اكتشافي پرتو ايكس روزي و يك روش تازه اندازه اين سياهچاله را برآورد كردند.
اين روش نوسان گاز داغي كه در نزديكي سياهچاله در زمان مكيده شدن ماده به درون آن در اطراف سياهچاله جمع مي شود را اندازه گيري مي كند.
دانشمندان بر آورد مي كنند كه اين سياهچاله جرمي معادل 3.8 برابر خورشيد و حدود 24 كيلومتر عرض دارد.

كوچكترين سياهچاله اي كه قبلا در خارج از سامانه خورشيدي ما كشف شد و GRO 1655-40 ناميده شده بود
جرمي حدود 6.3 برابر خورشيد را دارا مي باشد.
اين دانشمندان ناسا مي گويند ” شگفت انگيز است كه معادلات آلبرت اينشتين پيش بيني مي كنند يك سياهچاله با جرمي برابر 3.8 برابر خورشيد فقط 24 كيلومتر و به اندازه يك شهر بزرگ عرض خواهد داشت. “

پژوهشگران مي گويند احتمالا يك ستاره در حال فروريزي كه بسيار كوچكتر از J1650 بوده مي بايد يك ستاره نوتروني رابوجود مي آورد نه يك سياهچاله.