اختر شناسان روش تازه اي براي مطالعه ابرهاي تاريك گاز و غبار در فضا كشف كرده اند و بدين ترتيب زواياي روشنتري براي شناخت شرايط اسرارآميز تولد ستاره ها ايجاد كرده اند.  ستاره ها از متراكم شدن ابرهاي عظيم گاز و غبار شناور در فضا بوجود مي آيند. اما مطالعه اين “زهدانهاي” ستاره هاي مشكل است زيرا به ندرت در مقياس طول موجهاي نوري قابل روئيت مي شوند. همچنين روشهاي ديگر براي مطالعه ساختار آنها خيلي دقيق نيست. براي مثال روشي كه مقدار غبار موجود در اين زهدانها را با توجه به ميزان قرمزي ستاره هاي پشت آنها برآورد مي كند.اكنون ، دو محقق از مركز اختر فيزيك Smithsonian هاروارد ساختار اين ابرها را 50 برابر واضح تر از تكنيكهاي قبلي تصويربرداري كرده اند. اين كشف بطور اتفاقي و زماني صورت گرفت كه آنها با استفاده از يك تلسكوپ 3.5 متري در كشور اسپانيا در حال تصويربرداري فروقرمز و كنترل نور چهار ساعته از ابرهاي مولكولي بودند. فاستر (Foster) و همكاري وي آليسا گودمن (Alyssa Goodman) اين گسيل فروسرخ را “ابر تابش” (cloudshine) ناميده و معتقدند كه منشاء آن نور ضعيف و فروسرخي است كه ابرها از ستاره هاي اطراف پراكنده مي كنند. شكل و غلظت: ابر تابش ترسيم كننده شكل و غلظت ابرها است زيرا رنگ آن به حجم و مقدار غباري بستگي دارد كه از روي آن منعكس شده است. طول موجهاي كوتاه تر از لبه ابرها متفرق مي شوند در حاليكه طول موجهاي بلند تر به نواحي مركزي ابرها راه يافته و سپس از روي ذرات غبار موجود در آنجا منعكس مي شوند. اين تصاوير به محققين كمك مي كند تا به درك دقيقي از عامل بوجود آورنده تولد ستاره ها دست يابند. فاستر به New Scientist مي گويد” ما به شناخت فرايندهاي فيزيكي مهمي كه شكل ابرهاي مولكولي را تعيين مي كنند و چگونگي شكل گيري ستاره ها از اين ابرها علاقه داريم”. وي اضافه مي كند” تنها يك راه براي انجام اين كار وجود دارد: يافتن روشي براي مطالعه ساختار چگالي ابرهاي واقعي و مقايسه آن با شبيه سازي ها با نظر داشتن پديده هائي مانند ميدانهاي مغناطيسي”. نتايج اين مطالعه جهت انتشار در گزارشات مجله اختر فيزيك (Astrophysical Journal Letters) ارسال شد.
|
|||||||||